Johann Heinrich Vogeler, Secesyjna grafika "Das sieben raben", Berlin, 1895





Opis
"Od zakończenia I wojny światowej w listopadzie 1918 r. do pierwszego wyjazdu do Rosji Sowieckiej w czerwcu 1923 r. Heinrich Vogeler opublikował trzynaście broszur, około sześćdziesięciu artykułów w czasopismach i antologiach oraz około trzydziestu artykułów prasowych. (...)
Jeśli Vogeler łączy temat zagłady i odrodzenia z kobiecością w swoich obrazach, to odpowiada to zrozumieniu kobiet w jego pismach. W nim kobieta jest bliższa naturze i pierwotnemu prawu miłości pracującej niż mężczyzna. Takie starożytne rozumienie kobiety jako istoty naturalnej niezniszczonej procesem historyczno-społecznym i jego degeneracją, reprezentującej prawdziwą, kochającą pierwotną istotę ludzką
,jest zwykle wpisane w wyraźną strategiczną ambiwalencję. Ponieważ oprócz idealizacji kobiet, zwykle
zawierarównież dewaluację, ponieważ odmawia się naturalnej istocie, że kobieta w ogóle odegrała rolę w procesie historyczno-społecznym – i aby mogła ją odgrywać w przyszłości – jeśli nie chce poświęcić swojego pierwotnego człowieczeństwa. Takiej ambiwalencji nie ma w pismach Vogelera. Przeciwnie, duch miłości do pracy, który został zachowany wśród kobiet, predestynuje je do przywództwa na drodze do wspólnoty pokoju. (...)"
Bernd Stenzig, kwiecień 2018
źródło: https://www.heinrich-vogeler.de/heinrich-vogelers-expressionismus/
