Józef Szermentowski (1833-1876), Portret kobiety w czepcu, 1865r.
0
Opis
Pierwszym jego nauczycielem był Franciszek Kostrzewski, następnie studiował w Szkole Sztuk Pięknych w Warszawie (1853–1857) pod kierunkiem Chrystiana Breslauera i Juliusza Kossaka. Uczęszczał także do Klasy rysunkowej Wojciecha Gersona w Warszawie.
W 1860 wyjechał jako stypendysta do Paryża, gdzie pozostał już do końca życia.
Był przyjacielem Cypriana Kamila Norwida.
W okresie warszawskim malował widoki okolic nadwiślańskich i świętokrzyskich (Widok Sandomierza), w latach następnych doszły motywy górskie, parkowe, leśne (Las dębowy) oraz sceny z życia wsi i małych miast (Oracz, Pogrzeb chłopski, Widok rynku w Szydłowcu).
Był wrażliwy na krzywdę ludzką (Sieroty, Biednemu wiatr w oczy wieje, Poddaństwo).
Jako pierwszy polski pejzażysta studiował naturę z uwzględnieniem czynników światła i cienia (Odpoczynek oracza, Kościół wiejski, W parku).
Na twórczość Szermentowskiego wpływ mieli pejzażyści holenderscy z XVII w. i współcześni artyście pejzażyści francuscy działający w okolicach Barbizon
Waluty