Wlastimil Hofman, Portret, 1931

Wlastimil Hofman (1881 Praga - 1970 Szklarska Poręba) był uczniem Floriana Cynka, Leona Wyczółkowskiego, Jana Stanisławskiego i Jacka Malczewskiego (Szkoła Sztuk Pięknych w Krakowie, lata 1895 - 1899) oraz Jeana-Léona_Gérôme'a (École des Beaux - Art, Paryż, lata 1899 - 1901).
Lata I wojny światowej spędził w Pradze i Paryżu. W czasie trwania II wojny światowej z ZSRR przedostał się do Jerozolimy, skąd w 1946 powrócił do rodzimego kraju i zamieszkał w Krakowie. W 1947 roku na stałe osiadł w Szklarskiej Porębie.

Hofman należał do wielu stowarzyszeń twórczych. Był współzałożycielem i członkiem Grupy Pięciu (1905) i Grupy "Zero" (1908), a także członkiem Związku Artystów Czeskich „Manes”, Towarzystwa Artystów Polskich "Sztuka" (od 1911) oraz wiedeńskiej "Secesji".

Malował przede wszystkim pełne motywów ludowych fantastyczno-symboliczne kompozycje, a także portrety, pejzaże i sceny rodzajowe. Znaczący wpływ na jego twórczość wywarło symboliczne malarstwo Jacka Malczewskiego. Jednak mimo zauważalnych analogii i powiązań, jego prace odznaczają się indywidualnym stylem. Pozowali mu najczęściej prości, ubodzy ludzie. Uwiecznieni na płótnach jego ręką, na zawsze zyskiwali godność i klasę.

"Nie mogę zgodzić się z określeniem przede wszystkim, ale mogę wszystkich zapewnić, że jestem malarzem myśli i przeżyć. Ludzie tylko pozornie są do siebie podobni.
(...) Każdy człowiek mnie frapuje, ponieważ ma w sobie coś niepowtarzalnego, coś interesującego." (W. Hofman)

Sprzedaż dzieł Hofmana odnotowano dotychczas na 1,436 aukcjach na całym świecie.